Araştırmacılar, Samanyolu galaksisinin merkezindeki Sagittarius A (Sgr A) adlı süper kütleli bir kara deliğin çevresindeki bir yıldız kümesini gözlemliyorlardı. NASA’ya göre daha sonra, bazen kara deliklerin “kayıp halkası” olarak adlandırılan bir kara delik türü olan orta kütleli bir kara deliğin işaretlerini keşfettiler.
Kara deliklerin boyutları süper kütleliden ilkel olana kadar değişir ve ara olanlar ilkel boyutun üzerinde yer alır. Büyük Patlama’dan hemen sonra oluştuklarına ve süper kütleli kara deliklerin oluşması için “tohum” görevi gördüklerine inanılır.
KOMPAKT ŞEKLİNİ KORUYOR
IRS 13 olarak adlandırılan son orta kütleli kara delik olduğuna inanılan yıldız kümesi, rastgele düzenlenmelerini beklediklerinde düzenli bir düzende hareket etti. Araştırmacılar, Köln Üniversitesi’nden yapılan bir açıklamaya göre yıldız kümesinin süper kütleli kara delikle etkileşime girmesi gerektiği ve “kümenin içinde, gözlemlenen kompakt şeklini koruyabilmesi için bir şey olması gerektiği” sonucuna vardı.
Ara kara delik üzerinde daha fazla gözlem yapmak için planlar yapılıyor. James Webb Uzay Teleskobu ve şu anda yapım aşamasında olan Şili’deki Büyük Teleskop’u kullanacaklar.
Bilim insanları 2020 yılında Hubble Uzay Teleskobu’nu kullanarak ilk orta kütleli kara deliği, oluşumunun yarattığı dalgaları bulduklarında keşfettiler.
O zamana kadar orta kütleli kara deliklerin yıldız kütleli ve süper kütleli kara delikler arasındaki “kayıp halka” olduğu ve kara deliklerin ve evrenin oluşumu hakkında daha fazla bilgi sağlayabileceği düşünülüyordu.
